من اگریک سنگریزه بودم.......

می گفتم چگونه اینگونه شدم؟؟؟..زمانی من تکه ای از کوه استواری بودم که بر پهن های دشت حکم فرمایی می کردوبا غرور و استواری خویش نظاره گر اطراف خود بودم .

بدنه من جایگاه لانه ی عقاب های تیزچنگ بود،قدم گاه آهوان کوهی بود، جای میخ های دلاور مردان کوه نوردی بود که افتخارشان بالا رفتن از مابود بدنه ما ضربه خور چکش فرهاد بود که می خواست به شیرینش برسد .

بلندای ما شکننده بادهای تندی بود که می خواست دشت ها را با خود ببرد.

کوه پایه ما حفظ کننده آب هایی بود که از آب شدن برف های قله ها در کنار ما دریاچه شده بود تاما با بستر محکم خود حفظ کننده این آب ها باشیم.

روزی هوس کردم از این تنه سنگی بزرگ به نقطه ریزی تبدیل شوم تا بتوانم گستره زمین را بگردم و از میخ بودن خالی تهی شوم آخر ما کوه ها را میخ های زمین می دانند.

شکسته شدم، قل خوردم،به دا خل رودی که کنارم بود خزیدم و به آرزویم رسیدم.

سفری را شروع کردم که در کنارم ماهی های مهاجرقزل آلا دم تکان می دادند که در مسیر برای کرمکی کوچک،خود را به قلاب های ماهیگیری می سپردند.

از هر جاگذر کردم هیچ کس هواسش به من نبود...آخریک سنگریزه چه ارزشی دارد؟؟

تا اینکه اسیر گوشه مرداب شدم، سکون رادوست نداشتم!!کودکی بازیگوش چنگ در آب زد.

قسمت من کف دست او بود،مراپرتاب کرد به خشکی کنار ریگ های دیگر وبی تفاوت از کنارم گذشت که مردی دانا مرا دوباره برداشت و به شاگردانی که اطرافش بودند گفت:آیاشما می توانید این سنگریزه کوچک را تولید کنید؟؟سپس گفت:«شما که هیچ ، تماام دانشمندان دنیا هم نمیتوانند سنگ را خلق کنند!!»

این هدیه خداست که زیر پای شما را سفت کرده استواری بر زمین بخشیده!! پس از کنار هر سنگی که رد می شوید پی به خالق زیبایی آن ببرید و اورا همواره شکر گویید....

نتیجه«تمام مخلوقات خدا اگرچه زیاد باشند برای خود مهم اند زیرا هیچ بشری نمی تواند آن را در آزمایشگاه درست کند حتی اگر یک سنگریزه کوچک باشد!!!»

چـادرِ مـن

نـه بـرای نشـان دادن فقـر در سریـال هـای کشـورم است …

نـه لبـاس متهمـان ِ دادگـاه و زنـدان هـا …

چـادر مـن تـاج بنـدگـی مـن است …

سنـد زهـرایی بـودنـم را امضــا میکنـد …!

طعنـه هـا دلسردت نکنـد بـانــو …

بـا افتخـار در کوچـه هـای شهـر قـدم بـزن …!

حجاب امنیتی است که از سوی خدا وند و معصومین برای مابه ارمغان اورده شده امنیتی است که

چشم های هرز را از ما به دور میکند در گذ شته ها حتئ خود مسیحی ها هم حجاب داشتند  نمونه ان

لبخند ژوکوند است مادر تلویزیون فیلم های  قدیم کرهای را که می بینم  نهایت پوشش  یک زن  برای

انها  ترمیم شده است  حجاب زیبایی ووقاری  به یک خا نم می بخشد تا اورا برای محارمش تا اخرعمر

حفظ کند شما جواهرات  گرانبها والماس را همیشه در دم دست نمیبینید بلکه از ان  بصورت لایه های

مختلف وبادی گارد های مختلف محافظت می شود غربی ها برای سوء استفاده اززنان ودختران بد

حجابی را ترویج می دهند تا خودشان به لذتی که می خواهند برسند  تصویری  از یک ارکست رادیدم که

آقایان لباس رسمی شان کامل ولی خانم ها نیمه برهنه بودند که این طراحی صرفابرای چشم های

هرزه برنامه ریزی شده پس نتیجه میگیریم حجاب مفید است 

«فرانتس فانون»میگوید:هرچادری که دور انداخته میشود افق جدیدی راکه تا آن هنگام براستعمارممنوع

بود در برابر او میگشاید وبدن الجزایری را که عریان شده است تماما به او نشان میدهد.پس از دیدن

هرچهره بی حجابی امیدهای حمله ور شدن اشغالگر ده برابر میگردد.

گفتم چرا چادر نمی پوشی گفت آخه احساس خفگی می کنم.سختمه…اذیتم می کنه…

گفتم خب می خوای راحت باشی؟!!!خب چرا این کیف به این سنگینی رو همه جا با خودتمی

کشونی؟!!!چرا این کفش پاشنه بلند رو می پوشی؟؟؟؟پاهات درد نمی گیره؟؟؟؟دست هات خسته

نمی شه؟!!!کمر درد نمی گیری؟؟؟!!!

گفت چرا ولی خب با این ها قشنگ میشم….

گفتم برای کی می خوای قشنگ باشی؟؟؟؟برای کسی که تو رو به خاطر زیبایی لباس هات می

خواد یا برای کسی که تورو به خاطر خودت می خواد؟؟؟؟

چیزی نگفت…..

گفتم خدا تورو برای خودت می خواد….گفته چادر بپوش چون اون طوری هر کسی هم که تورو بخواد

به خاطر خودت می خواد نه به خاطر زیبایی لباس هات…..

گفتم حالا مگه کی گفته با چادر زشت می شی؟؟؟؟اتفاقا خیلی هم بهت میاد….یادته اون دفعه باه

م رفتیم حرم؟؟؟؟خیلی بهت می اومد….

دیدم سرش پایینه و اشک هاش جاری….گفتم چی شده؟؟؟گفت اون دفعه که رفته بودیم حرم قول

داده بودم چادرم رو روی سرم نگه دارم….ولی نتونستم….

از این به بعد ترکش نمی کنم….

دیروز دوباره مهدا رو دیدم…تو این سرما هم هنوز موهاش پیدا بود و خودش رو خوب نچوشونده بود. اصلا گیریم اسلام هم نگه حجاب، حداقل آدم باید خودش رو از سرما حفظ کنه یا نه؟

رفتم جلو و باهاش سلام و احوال پرسی گرمی انجام دادم و ظاهرش این بود که دماغش چاقه (در جریانید که کنایه است از این که حالش خوب بود وگرنه مهدا دماغش رو عمل کرده و …) یه مقدار که با هم صحبت کردیم بحث رو بردم سمت حجابش. تابستون یعنی درست همین دو سه ماه پیش بود که بهونه می کرد که هوا گرمه و … بهش گفتم الآن که هوا گرم نیست، پس چرا هنوز هم حجاب رو رعایت نمی کنی….اصلا کار ندارم اسلام می گه واجب یا حرام و یا …  ؛ حرفم اینه که اگه بهونت توی تابستون گرما بود، خب الآن که هوا سرده، حد اقل خودت رو بپوشون که سرما نخوری…

دیدم ساکته….منتظر موندم یه حرفی بزنه….بعد از چند لحظه گفت ببین مریم جون!… دوباره ساکت شد…ادامه نداد…فهمیدم قبول کرده که گرما فقط یک بهونه بوده….

دو سه روز دیگه تولدشه….می خوام یک چادر بخرم و بهش هدیه بدم…♥♥♥

افتخار می کنه به کوروش و دوره هخامنشی. ولی نمی دونم چرا وقتی بهش می گم چرا چادر نمی پوشی و حجاب رو رعایت نمی کنی، تند و خشن بر می گرده و می گه از یه مشت عرب چادر سر کردن رو یاد گرفتید و بهتون یاد دادن که خودتونو پارچه پیچ کنید….شماها اصالت خودتون رو فراموش کردید….خاک بر سر شما ها که فرهنگ خودتون رو به فرهنگ عرب ها فروختید….

ولی بنده خدا نمی دونه که این کوروش و داریوش و ایران باستان برای ما زن ها اصلا ارزشی قائل نبودن…خیلی هم می خواستن به زن ها ارزش بگذارن می بردنشون توی حرم سراهاشون…جالب تر اینه که همین حجابی که می گه از عرب ها گرفتیم، موقعی که توی ایران و روم و هند و …بوده توی اعراب نبوده…اصلا توی ایران باستان وقتی یک زن رو توی کوچه می دیدن که با یه مرد صحبت می کنه اونو از خونش بیرون می کردن…حتی توی بعضی از روز ها اون ها رو توی خونه حبس می کردن….حتی بعضی ها به خاطر شدت و سابقه ایران و روم و هند توی بحث حجاب، فکرکردند عربها هم از ایرانی ها و سایر کشور ها که حجابِ زن هاشون سخت بوده گرفتن…

کاش به همین میزان که از تاریخ و اصالتِ ایران صحبت می کنیم، از اون دوره ها هم اطلاع داشته باشیم…

می گه می دونم حجاب واجبه، می دونم توی دین اومده،‌ولی خب اگر بخوام حجابم رو رعایت کنم مادرم ناراحت می شه. مادر هم که ناراحت بشه میرم جهنم…صرفا به خاطر رضایت پدر و مادر من حجابم رو رعایت نمی کنم…

انشاءالله که نمی دونسته؛ همون خدایی که گفته باید حرف پدر و مادر رو گوش کنی، گفته اگر گفتن کار حرامی رو انجام بده نباید گوش کنی،‌ متوجه باشید ها، نباید…یعنی اگر حجاب واجبه و پدر و مادر می گن نیازی نیست و اگر محجبه بشی ناراحت می شم در واقع دارن بهت می گن یک کار حرام انجام بده…

به همین خاطر نیازی نیست که در این جا حرف پدرو مادر رو گوش کنی…البته بهتره متوجه باشیم که تااونجا که می تونیم باید رضایت اون ها رو به دست بیاریم…اگر قبول کردند که چه بهتر ولی اگه نشد دیگه نیازی نیست در این موارد حرفشون رو گوش کنیم…

اومد پیش من و گفت حاج آقا یه سؤال دارم…وضع مناسبی نداشت…البته خیلی هم وضعش خراب نبود…گفتم بفرمایید اگه بلد بودم جواب می دم…گفت من حجاب رو قبول دارم که واجبه ولی می ترسم اگر محجبه بشم و مثلا چادر سرم کنم دوباره بزارمش کنار…خوب نیست…

دلیل عجیبی داشت…گفتم ببین دخترم اگه این طوری بخوای فکر کنی اصلا نباید هیچ چیزی رو به دست بیاری…حتما می پرسی چرا؟…به خاطر این که شما میگی ممکنه دوباره بزارمش کنار…این کنار گذاشتن دوباره هرچیزی در همه جا امکان داره…علاوه بر اون شما نباید دین رو هم انتخاب کنی…در حالی که خدا حتی در مورد کفر و اسلام هم گفته بعضی ها هستن که مسلمانن بعد کافر می شن دو باره مسلمان می شن….پس می بینی که خدا هم این رو می دونسته ولی باز هم گفته که به این دین رو بیارید…گفته من توبه رو قبول می کنم…علاوه بر این ها شما حجابت رو به خاطر حضرت زهرا رعایت کن…به خاطر این که یاری باشی برای ایشون…شخصی بود رفت خدمت آیت الله بهجت و به ایشون عرض کرد آقا سالگرد سیلی زدن به مادر سادات رو تسلیت می گم….ایشون هم در جواب گفتند الآن هم به حضرت زهرا سیلی می زنند…پرسید چطور؟ فرمودند زن ها با رعایت نکردن حجابشون…

دیدم اشک هاش رو داره پاک می کنه…
گفتم اگه سؤال دیگه ای ندارید خداحافظ شما…انشاءالله حضرت زهرا کمکتون کنه…

من یک دختر چادریم …
شاد و پرنشاط ، سرزنده و پرکار
قرآن و نهج البلاغه اگر میخوانم ، رمان و حافظ و بچه های بد شانس هم میخوانم
عاشق پهلوانی های حضرت حیدر اگر هستم ، یک عالمه شعر حماسی از شاهنامه و از سهراب سپهری هم حفظم
پای سجاده ام گریه اگر میکنم ، خنده هایم بین دوستانم هم تماشایی است !
من یک عالمه دوست و رفیق دارم
تابستان ها اگر اردوی جهادی میرویم ، اردوهای تفریحی ام نیز هر هفته پا برجاست ..
ما اگر سخنرانی میرویم ، پارک رفتنمان هم سرجایش است ..
مسجد اگر پاتوق ماست ، باغ و بوستان هم می رویم ..
برای نماز صبح قرار مسجد اگر میگذاریم ، هنوز خورشید نزده از مسجد تا خانه پیاده قدم میزنیم
دعای عهدمان را اگر میخوانیم ، همانجا سفره باز میکنیم و با خنده و شادی صبحانه مان میشود غذا با طعم دعا !
ما اگر چادر سر میکنیم ، نقاش هم هستیم ، خطمان هم خوب است ، حرفهای دخترانه مان سرجایش ، شوخی های دوستانه مان را هم میکنیم ، نمایشگاه و تئاتر هم میرویم ، سینما هم اگر فیلم خوب داشت ..
کوه هم میرویم ، عکس های یادگاری ، فیلم های پر از خنده و شادی ..
کی گفته ما چادری ها …
من قشنگ تر از دنیای خودمان سراغ ندارم !
دنیای من و این رفیقان با خدایم ، همین هایی که دنبال زندگیشان در کوچه و خیابان نمیگردند ، همین هایی که وقتی دلت را میشکنند تا حلالیت ازت نگیرند ول کن نیستند ، همین هایی که حیاشان را نفروختند ..

باید اعتقاد و ایمان را در خود حفظ کنیم و غیرت را در سینه نگه داریم. ما خوب می دانیم که اساس و پایه حراست و حفاظت بنیادین یک جامعه، اخلاق، ایمان و اعتقادات جوانان آن جامعه است. ایمان ومعرفت مذهبی، غیر قابل نفوذ ترین دژ برای ورود بیگانگان به کشور می باشد. بیشترین وموثرترین راه برای نفوذ بیگانه، ضربه زدن به این اعتقادات است. اگر سلاح ایمان را از دختران ما یاد بگیرید و پشتوانه جهان بینی و ایدئولوژی شان را تخریب کنند و در گوشه اتاقشان یک تلویزیون بگذارند و برایشان برنامه های جذاب، ترانه ها وموسیقی های دلفریب و فیلم های سکسی و شوهای مبتذل نشان دهند وشرم و حیای آنها را به لوت بکشانند و در اماکن فساد، دخترانمان را به خود فروشی بکشانند و دخترانمان مقلدانه و کورکورانه سر بهذ زیر اندازند و زشتیها و پلیدیهای فرنگی ها را برایشان زیبا جلوه دهند و فساد آنها را ترقی بخوانند و همه هویت وشخصیتشان را تحقیر کنند و آنقدر سرگرم شوند تا چشمانشان گرم شود و خواب دیدگانشان را برباید آیا دیگر مجالسی برای اندیشیدن آنها باقی می ماند که همه اینها حیوانیت است و نفسانیت…..
مادامی که زنان ودختران جامعه در حرم امن حجاب پوشیده شده و محجوب باشند مجالسی برای این بی بندباری نخواهند بود و اولین گام برای ایجاد فساد و اندیشه زدایی دخترانمان برداشتن حجاب و پرده دری حیا و نجابت و عدم خود باوری دخترانمان است. وقتی زنان ودختران که مربی و تربیت کننده نسلهای آینده و سازنده اخلاق و سلامت جامعه هستند، از خویشتن مذهبی خود تهی و خالی شوند و اندیشه و ایمان و غیرتشان را از دست بدهند وهم در کوتاه مدت و هم در دراز مدت می توانند اثرات موثری بر روند فرهنگی و اخلاقی جامعه داشته باشند.
سپس چرا زن این موجود الهی و بهشتی که می تواند ارزشش از ملائکه هم بیشتر شود و بالاتر رود چرا باید شخصیت الهی خود را بی دلیل زیر سوال برد؟ چرا؟ پس اول زن خود را نجات دهد و سپس جامعه را از آلودگی بزدایم.
چقدر خوب می شد اگردختران ما، در مدارسشان سفره عفاف می گستردند و ار نجابت تناول می کردند! آن وقت عروسک های شهر ما نسبت به ویترینها می ماندندو دختر من شهر ما، چون عروسکی زیبنده خیابانها نمی شدند و مردان شهر ما نگاهایشان به نگاه آلوده نمی گشت و در و دیوار ما یکپارچه غیرت می شد و نهالهای استعداد، در باغ سبز شهرما جان می گرفت و ریشه های ترقی و نجات، در سراسر خاک این دیار گسترانیده می شد و گلهای باغ سبز ما، به جای چنبره شدن و پژمردن، باطراوت و بانشاط تمام شهر را معطر و خوشبو می ساختند و بلبلان خوش الحان، در فضای پاک و عطر آگین این دیار پر می زدند و برای مردمان با غیرت شهر ما آواز خوش معنویت و ملکوت را سر می دادند.
(مادام که در اجتماع وجود زن تنها لذت بخشیدن به مرد است، ما همه باید به نام مرد، سر از شرم به زیر افکنیم . من ترجیح می دهم که مثل انسان نابود شود تا اینکه بماند و با تبدیل زن یا ظریف ترین مخلوق الهی به یک وسیله عیاشی و شهوترانی برای مرد از هر حیوانی پست تر گردد. ) گاندی

مردی با اصرار از پیامبر گرامی اسلام صلّی الله علیه وآله وسلّم خواست تا به او پندی بیاموزد؛ رسول اکرم صلّی الله علیه وآله وسلّم تا سه بار به او فرمود: اگر بگویم بکار میبندی
هر سه بار جواب شنید. بلی یا رسول اللّه.
آنگاه پیامبر فرمود:
اِذا هَمَمْتَ بِأ مرٍ فَتَدَبَرَّ اِنْ یَکُ رُشْدا فَاَمْضِهْ وَ اِنْ غَیّاً فَاَنْتَهِ عَنْه.
هرگاه تصمیم بکاری گرفتی در عاقبت آن کار بیندیش اگر دیدی عاقبتش خوب است آن را دنبال کن و اگر عاقبتش تباهی است از آن صرف نظر کن.
کاش بی حجابان عصر ما لحظه ای به نتایج کار خویش میاندیشیدند! و آینده فرزندان و جامعه خویش را با دست خود بخاطر تقلید از بیگانگان به آتش نمی کشیدند!!
غم انگیزترین فاجعه معاصر آنست که بعضی از زنان جوامع اسلامی به فطرت، مذهب، فرهنگ و تمدن ملّی خود، پشت پا زده و بجای آنکه به عواقب شوم و خطرناک آن بیندیشند. افتخار میکنند که به فرهنگ از ما بهتران!؟ نزدیکتر شده و متمدّن و متجدّد! گشته اند.
کاش حفظ شخصیت زن و استواری جامعه خویش را بر خودنمائی و آرایشهای مبتذل مقدّم مینمودند.
کاش بجای تقلید کورکورانه و غرق شدن در این مرداب خطرناک با دیده ای باز به بررسی فوائد حجاب و عوارض فساد پرداخته و آنگاه راه خویش را انتخاب میکردند.

بعضی ها هستن که می گن اگر حجاب رو رعایت کنیم و مثلا چادری بشیم، بهمون می گن فلانی هم رفت تو حزب و باند فلان…خب آخه عزیز من این چه حرفیه که می زنی؟ خدا رو که الحمد لله قبول داری…خدا توی قرآن می فرماید ما دو حزب داریم…یا حزب خداست، یا حزب شیطان…

انتخاب با خودته فقط این شعر رو یادت باشه که:

باخدا باش پادشاهی کن

بی خدا باش هرچه خواهی کن

همش می گفت چادر رنگ تیره ای داره. مشکیه. چشم رو می زنه. بد ریخت و شلخته است و خلاصه می خواست برسونه که چادر اصلا چیز قشنگی نیست.

بعضی وقت ها هم میگفت وقتی چادر می پوشم مثل کلاغ سیاه می شم و اصلا چیز قششنگی نیست. حالا بماند که من چقدر خودم رو تو این جور مواقع کنترل می کردم…

ولی همین چند روز پیش بود که دیدمش. دیدم سر تا پا مشکی پوشیده بود…اون هم یک مانتو بدریخت و شلخته….تازه جالب اینجا بود که همین دختر که تا دیروز حتی جوراب هم نمی پوشید برای این که به اصطلاح ست کرده باشه….یک جوراب مشکی هم پوشیده بود…خواستم برم جلو و یه چیزی بهش بگم ولی دیدم آدمی که خودش رو به خواب زده بیدار نمی شه….

سلام

خدا قوت

من و چادرم عجین شدیم

عاشقشم

باور کنید به هیچ قیمتی نمیتونم حتی لحظه ای جلوی نامحرم سرم نکنم چادرمو.

داستان که والا چه عرض کنم.چندین پروسه باعث چادری شدن من شد…

من از دوران راهنمایی گهگاهی چادر سر میکردم…دوستام و بعضی از آشناهامون میگفتن آخه تو با این سن و سال و جثه چادر میخوای چیکار؟

تا اینکه تو دوران دبیرستان رفتم راهیان نور، مناطق جنگی دفاع مقدس…

گفتن نداره …

از شهدا کمک خواسته بودم

خواسته بودم منو زیر بال و پرشون بگیرن…

خلاصه دلم زیرو رو شد…

تو همون حال و هوا که باز به چادر علاقه مند شده بودم کلی کتاب خوندم

حتی کتاب حجاب شهید مطهری رو…

از اون به بعد توکل به خدا کردم و گفتم بیخیال دوستات که مسخره ات میکنن

خدا مهم تره یا دوستات؟

ازخدا خجالت نمیکشی(البته عرض کنم که من تو دوره ای هم که چادری نبودم همیشه مقنعه رو با هد میپوشیدم که موهام پیدا نباشه و مانتوی بلند استفاده میکردم)…

خلاصه ماهم رفتیم جزو وارثین ارثیه ی حضرت زهرا …ان شاء الله که لیاقتشو داشته باشم…

چادر صفا و لذتی داره که هیچ نوع پوشش رنگارنگی نداره…

من درکش کردم باهمه وجودم

و به نظرم هرکی خودش به چادر برسه و با بینش انتخابش کنه محکم تر پاش می ایسته

یاعلی مدد

در سوز زمستان و عطش تابستان، و حسرتی در دل برای پارچه ای سیاه به نام چادر مشکی.
چون در خانواده ای نیمه مذهبی زندگی می کردم و اغلب دوستانم هم دغدغه ی اندیشه های مذهبی نداشتند روزگاری بدون پایبندی در دین را سپری می کردم. تا اینکه کم کم نوری در قلبم به تابیدن گرفت و دانستم که باید تغییری در زندگی خود ایجاد کنم. مسئله ی اول حجابم بود بعد از چندی کلنجار رفتن با خودم بالاخره حجاب گذاشتن البته با روسری را از سخت ترین جای ممکن که منزل یکی از آشنایان بود آغاز کردم، حرف زیاد خوردم اما برایم شیرین بود زیرا دیگر پای اعتقادی راسخ در میان بود.
بعد از چند ماهی دیدم این حجاب نیاز قلبیم را ارضاء نمی کند، این بار دختران چادری بیش از پیش به چشمم می خوردند.از این گذشته همیشه تصویری از فاطمه زهرا(ص) در ذهنم شکل می گرفت و صفی از زنان که از کنار ایشان عبور می کنند و آن حضرت به بعضی نگاه مهربانانه دارد و به برخی دیگر نگاهی غضب آلود، من همیشه آرزو داشتم و دارم که در گروه اول باشم و این بدون چادر برایم غیر ممکن می نمود.
و از طرفی در نماز همیشه دعایم این بود.(خدایا ما را از یاران امام زمان (عج) قرار ده) بعد از چندی با خود گفتم زنانی که در رکاب ایشان هستند آیا فاقد حجاب برترند. و دیدم نه می توانم این دعا را از نماز خود حذف کنم و نه قادرم از پس عذاب وجدانم برآیم. اما با این حال از نگاه بچه ها خصوصا همکلاسی ها ی دانشگاه که اغلب افکاری سکولاریستی داشتند معضب بودم اما با کمی تفکر با خود گفتم چطور دختری که برای کنفرانس جلوی آن همه پسر با مانتوی پولکی مجلسی ظاهر می شود خجالت نمی کشد، چطور آن دختری که گوش خود را بی معضبی از مقنعه بیرون می آورد خجالت نمی کشد… بالاخره با خود گفتم اگر خجالتی هم باشد آنها باید بکشند و در این موقع بود که تصمیم خود را گرفتم و از فردای آن شب من هم به جماعت چادری اضافه شدم و دیدم که نه آسمان به زمین آمد و نه زمین به آسمان رفت بلکه این من بودم که آسمانی شدم.

بهانه می کند و می گوید کجای قرآن آمده حجاب باید این طور باشه؟  اصلا چرا باید محدودیت برای خودم درست کنم؟ چرا بیام دست و پای خودم رو ببندم؟ همین نماز و روزه رو که انجام می دم کافیه دیگه. خود خدا گفته من بیشتر از این ازتون نمی خوام. هر قدر که می تونید اعمالتون رو انجام بدید.

همین طور بهانه می کند و من در دل خودم قربون و صدقه خدا می رفتم که این قرآن رو چطور هماهنگ و پاسخگو نازل کرده…هر وقت یکی بهم می گه کجای قرآن این حکم شرعی اومده یاد این کلام خدا می افتم که می گه “ای پیامبر! ما این قرآن رو بر تو نازل کردیم تا تو برای مردم اون رو توضیح بدی و روشن کنی.” از اون طرف می گه ” حرف پیامبرحرف مَنه و از روی هوا و هوس صحبتی نمی کنه”…بعد که بیشتر دقت می کنم می بینم خود خدا گفته ” پیامبر! به زنان خودت و زنان مؤمنین بگو زینت های خودشون رو از نامحرم ها حفظ کنن.”  این ها رو که کنار هم می گذارم می بینم هم خود خدا گفته حجاب باید داشته باشیم هم پیامبر…دیگه بماند که اهل بیت هم به این نوع مفاهیم تصریح کردند…..

وقتی می گفت محدودیت برام ایجاد می کنه یاد این افتادم که خدایی که انسان رو خلق کرد گفت تو اشرف مخلوقاتی، تو خلیفه من هستی، نشه کاری بکنی که از حیوونات هم پست تر بشی ها! حالا اگر من این چادر رو سرم نکنم یا حجابم رو رعایت نکنم با اون حیوونات چه فرقی می کنم؟؟؟؟  تازه اون ها پیشرفته تر از ما هستن چون همه بدنشون پیداست….قصد توهین ندارم ولی این ها چیز هایی هست که خدا گفته….

همین که می گفت نماز و روزه کافیه یاد اون جایی از قرآن افتادم که خدا نسبت به اون هایی که به یه جای دین عمل می کردن و باقی اون رو انجام نمی دادن غضب می کنه…خدا خواسته در همه اعمال تا اونجایی که می تونیم وظیفمون رو انجام بدیم…

خدا خیلی مهربونه…کاش این رو می فهمیدیم که هر چی که بهمون گفته تا انجام بدیم فقط به خاطر خودمونه….منتی بر خدا نیست….

من چادر ندارم ولی وقتی می بینم انقدر چادری ها رو اذیت می کنن واقعا ناراحت می شم.

نمی دونم چطوره که اگر رنگ مشکی رنگ سال باشه خوبه ولی رنگ چادر باشه مشکل داره.

چطوره جاهای با کلاس پُز داره ولی اگه عادی بپوشن بی کلاسیه….

چطوره چادر رنگی رو مد می کنید ولی چادر مشکی رو که قشنگتر از اون هاست بی کلاسی محسوب می کنید

چطور می گید مشکی رنگ عشقه ولی چادر مشکیش خوب نیست…

چطوره وقتی می خواید برید حرم امام ها چادر می پوشید ولی وقتی بیرون میاید چادر رو در میارید….انگار فقط امام ها نا محرمن و باقی مردم همه محرم هستن…

از این جور درد دل ها زیاده فقط یه گوش می خواد که این درد ها تبدیل به زخم نشن

حسین،

ده ساله بودم. می خواستیم با خانواده برویم حرم امام خمینی (ره). مامان و دو خواهر بزرگتر طبق معمول چادر سرشان کردند. از اینکه مثل آنها چادر نداشتم احساس کوچکی کردم.
- مامان منم چادر می خوام!
مامان کمی مکث کرد.
- اگه می خوای خواهرت یه چادر داره که براش کوتاه شده، ازش بگیر.
گرفتم و سر کردم. با اینکه برای خواهرم کوتاه شده بود، برای من همچنان بلند بود و روی زمین می کشید.
- برات بلنده ها! سختت می شه!
- اشکال نداره، جمعش می کنم!
و بعد به خیال خودم به طرز حرفه ای (!) جمعش کردم و رو گرفتم.
مامان با خنده رضایت داد.
- باشه، بریم.
رسیدیم حرم امام. بعد از زیارت کمی در فضای سبز اطراف حرم راه رفتیم. مامان نگاهمان می کرد.
- خوشحالم که سه دختر چادری دارم!
و برق چشمانش برای چادری شدن من کافی بود.


فردا صبح برای رفتن به مدرسه چادر سرم کردم. مامان تعجب کرد.
- چرا با چادر می ری؟!! سخته، می خوری زمین! (احتمالا در آن لحظه داشت صحنه ی دویدن ها و شیطنت هایم را در مسیر کوتاه مدرسه و خانه تصور می کرد!)
- نه خوبه، راحتم!


با چادر رفتم مدرسه. فردایش هم. مامان که دید فعلا دست بردار نیستم، چادر خواهرم را کوتاه کرد تا اندازه ام باشد. و چند ماه بعد هم برای سال نو، اولین چادر مشکی ام را برایم خرید…